Dane
Pochowani: 28 Austriaków z 20 pułku piechoty, 11 pułku piechoty landwery, 11 pułku strzelców, 4 oddziału sanitarnego, oddziału ochrony kolei Limanowa, 1 pułku piechoty Legionów Polskich; 5 Rosjan.; Przeniesiono to również szczątki poległych z cmentarza 367 - 5 Austriaków z 59 pułku piechoty i 17 pułku piechoty landwery (data śmierci 11 XII 1914).
Data śmierci:2-7 XII 1914

Źródło danych:
R. Frodyma, Galicyjskie Cmentarze wojenne. Tom III. Brzesko - Bochnia - Limanowa, PruszkĂłw 1998.

Cmentarz nr 366 w Limanowej znajduje się na starym cmentarzu parafialnym przy ulicy Szewskiej. Przy drodze prowadzącej do Rynku w Limanowej współczesna tabliczka z napisem „Kwatery wojenne z I i II wojny.”

Kwatera wojenna na planie prostokąta, nieogrodzona (dawniej otoczona betonową balustradą). Pomnik centralny w postaci kamiennej ściany, zwieńczonej dwuspadowo. Na środku ściany znajduje się półokrągła nisza, przykryta drewnianym daszkiem na którym umieszczono trzy krzyże - jeden duży na środku i dwa mniejsze po bokach. Wewnątrz niszy obraz Chrystusa pochylającego się nad rannym żołnierzem na polu bitwy autorstwa Franciszka Mrażka. Po bokach alejek prowadzących w stronę pomnika centralnego znajdują się pola grupowe z niskimi cokolikami na których umieszczone są małe krzyże austriackie. Przez środek cmentarza nagrobki z większymi cokolikami a na nich krzyże listwowe.

Na cmentarzu pochowani są również żołnierze ruchu oporu, ofiary represji z okresu okupacji hitlerowskiej oraz funkcjonariusze MO polegli w latach powojennych. Stan cmentarza dobry, choć na pewno szkoda, że nie zachował się on w oryginalnym stanie.

Jak podaje Frodyma: „Cmentarz nr 366 w pierwotnym zamyśle miał być reprezentacyjnym obiektem X okręgu cmentarnego. Architekt zaprojektował więc dla niego bogaty wystrĂłj, obejmujący m.in. wysoką na 15 m kaplicę. MoĹźna przypuszczać, Ĺźe projekt odwoływał się do stylu starosłowiańskiego, charakterystycznego dla DuĹĄana Jurkovica, kierownika artystycznego okręgu I. Świadczą o tym elementy zrealizowane: nisza z obrazem i ozdobne detale drewniane. W czasie przygotowań do budowy zapadła odgĂłrna decyzja o budowie cmentarza-symbolu na Jabłońcu (obiekt nr 368); tam teĹź przerzucono większość środkĂłw materialnych. RĂłwnieĹź duchowieństwo Limanowej było przeciwne zbyt okazałemu cmentarzowi wojennemu, pragnąc wykorzystać fundusze i siłę roboczą do budowy nowego kościoła (udało się to zresztą osiągnąć, dzięki wstawiennictwu samego Wiednia). Wiele szkicĂłw i projektĂłw wykonanych przez Ludwiga z myśla o cmentarzu w Limanowej wykorzystano później przy budowie innych obiektĂłw”